S.S Wilno

Nowy produkt

S.S. Wilno, później Wieluń – polski statek handlowy.

Więcej szczegółów

Więcej informacji

S.S. Wilno, później Wieluń – polski statek handlowy, jeden z serii tzw. „francuzów” (obok S.S.Kraków, S.S. Katowice, S.S. Poznań i S.S. Toruń) - pierwszych jednostek tworzonej Polskiej Marynarki Handlowej.

W okresie międzywojennym statek pływał głównie w basenie Morza Bałtyckiego i Północnego wożąc polski węgiel do portów Szwecji i Wielkiej Brytanii. Od chwili pozyskania do roku 1951 właścicielem statku było przedsiębiorstwo armatorskie Żegluga Polska.

W czasie II wojny światowej wsławił się brawurową ucieczką z francuskiego portu Sfax w Tunezji. Potem przyszedł długi okres wojennych rejsów, a w 1946 roku powrót do kraju.

W roku 1949 statek został przejęty przez nowego państwowego armatora Polska Żegluga Morska z siedzibą w Szczecinie. Dotychczasowa nazwa "Wilno" została zmieniona na bardziej w tamtych czasach poprawną politycznie "Wieluń" i nazwę tę statek nosił do wycofania ze służby 7 października 1958 roku. Wkrótce potem został pocięty na złom.

Dane techniczne;
Stocznia                               - Chantiers Navals FrançaisBlainville-sur-Orne
Zwodowany                              - 1926 rok
Złomowany                               - 1958 rok
Nośność                               - 3007 DWT
Długość całkowita (L)         -  84,60 m
Szerokość (B)                      - 12,10 m
Zanurzenie (D)                    - 5,60 m
Napęd                                  - maszyna parowa
Moc silnika                         - 1200 kM
Prędkość  max.                    - 9 w.
Załoga                                 - 28 osób
 

Skala 1:100

Pliki do pobrania